صادق زیباکلام در روزنامه روزگار نوشت:
 شش سال همه توش و توان شان را به کار گرفتند تا آقای احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود. درچهارسال نخست رییس قوه مجریه منتخبشان از هر سیاستی که ایشان اتخاذ کردند، از هر تصمیمی که گرفتند، از هر عزل و نصبی که کردند، ازهر موضع گیری بین المللی کردند، از هربرخوردی که با مخالفان، منتقدان و معترضانشان کردند و... یکپارچه و تمام قد دفاع کردند...
 درجریان انتخابات 22 خرداد هم هر آنچه از دستشان بر می آمد برای وی هزینه کردند و در دوسال بعدی هم باز همچنان برای وی هلهله و دست افشانی کردند اما حالا دارد معلوم می شود چه بر سر مملکت در این شش سال نرفته است. اگر ونزوئلا، لبنان و سوریه انقلابی را مستثنی کنیم، تقریبا با همه کشورها و قدرت ها، در منطقه و عرصه بین الملل اگر خصومت نداشته باشیم خیلی هم رابطه گرم و صمیمانه ای نداریم. تورم و گرانی، رکود بخش خصوصی، بیکاری و... رشد اقتصادی نزدیک به صفر، تصویر وضعیت اقتصادی کشور بعد از شش سال مدیریت اصولگرایان و رییس جمهور منتخب شان است.
...اکنون همان اصولگرایان که تا دیروز احمدی نژاد را بر روی سر گذاشته و حلوا حلوا می کردند، به گونه ای با او برخورد می کنند کانه اساسا نه او را می شناسند. نه نقشی در بروی کار آمدن وی داشتند، نه از او حمایت می کردند و نه هیچ ارتباط و مرواده دیگری با وی داشته اند.
...البته از حق و انصاف نباید گذشت، این فقره را کاملا درست می گویند، جریانات اصولگرا نه نقشی در به روی کار آمدن احمدی نژاد داشتند و نه حمایتی از او می کردند. هاشمی رفسنجانی، خاتمی، اصلاح طلبان، ملی- مذهبی ها و دفتر تحکیم وحدت در اصل عوامل به روی کار آمدن احمدی نژاد بودند، نامزد اصولگرایان در انتخابات 84 و 88 اساسا فرد دیگری بود. از همه جالب تر اساسا عین خیال اصولگرایان نیست که دولت نهم و دهم دستپخت آنها بود برای مملکت و خوب و بد آن نیز بر گردن آنهاست.